20 aug De lipofilling

Ter behandeling van het litteken door mijn schisis, heb ik twee lipofillingen gehad. De eerste heb ik vorig jaar mei gehad, de tweede afgelopen februari. Deze operaties zijn uitgevoerd om het littekenweefsel bij mijn lip te versoepelen, waardoor de littekens wat minder zichtbaar zouden worden.

Na mijn lipsluiting bleek namelijk dat ik niet goed tegen het hechtdraad kon wat ze daarvoor hadden gebruikt. Het ging ontsteken, waardoor er meer littekenweefsel is ontstaan dan anders het geval zou zijn geweest. Over het algemeen stoor ik me niet echt aan de littekens, maar ik stoorde me wel aan het ‘deukje’ in mijn lip, wat ik daar aan over had gehouden.

Bij de lipofilling halen ze een klein beetje vet weg uit je buik of been. Dat vet injecteren ze vervolgens in je lip ter versoepeling van het litteken. Deze techniek wordt naast het behandelen van littekens, ook gebruik voor verjonging van het gelaat en vergroting van borsten of billen.

In mijn geval hebben ze vet weggehaald uit mijn buik en vervolgens hebben ze het geïnjecteerd in mijn lip. Het sneetje is maar erg klein en is bij mijn navel gemaakt, waardoor je het zo goed als niet ziet. Het is maar een kleine operatie van nog geen half uur. Ze hoeven gelukkig, behalve om het vet weg te halen uit je buik, niet te snijden.

Je wordt wakker met een duck face en het is een beetje beurs, maar verder is er niks aan de hand met je lip. Deze foto is ongeveer een dag na de operatie gemaakt. Hetgeen waar je bij deze operatie het meest last van hebt is de plek waar ze het vet hebben weggehaald.

Voordat ze vet weg kunnen halen moeten ze natuurlijk een klein sneetje maken, maar moeten ze ook huidlagen van elkaar af halen. De eerste keer dat ik deze operatie had, was niet goed gecommuniceerd dat ik een fietsbroekje of corrigerend ondergoed mee moest nemen. De druk van het fietsbroekje of het corrigerend ondergoed, houdt de huidlagen beter op elkaar voor genezing. Gelukkig heeft het verplegend personeel ergens nog een oud korset vandaan kunnen toveren, die ik mee naar huis mocht nemen.Dit broekje moet je vervolgens 2 weken non-stop aanhouden, behalve met douchen natuurlijk. Dat vond ik erg vervelend, want omdat dat broekje zo hoog zit, zit het ook tot het onderste deel van je ribben. Dat moet ook, omdat als het broekje tot lager komt, het sneller op een vervelende manier gaat knellen op de zere plek. Maar steeds als ik had geslapen, voelde de eerste paar minuten aan alsof ik een flinke klap tegen die ribben aan had gehad. Dat trok steeds gelukkig wel snel weer weg als ik eenmaal wakker was en je lichaam automatisch weer wat buikspanning geeft om die spanning rondom je ribben te voorkomen, maar ik was wel erg blij toen ik het broekje weer uit mocht laten!

Normaal word ik erg misselijk van de narcose. Dit was de eerste keer lipofilling ook weer het geval, maar de tweede keer ging gelukkig erg soepel! Nadat ik een uur wakker was, zat ik alweer aan een broodje kroket en wilde ik graag naar huis.

Belangrijk is dat je van de lipofilling geen wonderen mag verwachten. Dit was mij al verteld door de chirurg van te voren, maar dat kan ik ook bevestigen. Je ziet weldegelijk verbetering, maar vaak verkrijg je niet in één keer het resultaat wat je had willen hebben. Veel patiënten hebben hiervoor een tweede of zelfs derde keer nodig. Ook is pas een half jaar na dato het definitieve resultaat zichtbaar. Na ongeveer 2 weken is je lip al niet meer ontzettend opgezet, maar je ziet dat het nog weken slinkt. Omdat niet alle vetcellen ingroeien smelt een deel van het ingebrachte vet weer weg. Het andere deel moet nog gaan ‘settelen’ op de definitieve plek.

De lipofillingen waren mijn 7^e en 8^e operaties en waren tevens mijn laatste operaties. 14 september heb ik nog een na-afspraak met de chirurg over het resultaat van mijn laatste lipofilling. Dan zullen er ook wel weer nieuwe optie s gegeven worden over wat ik nog kan laten doen, maar voor mij is het wel klaar. Ik ben tevreden!

Sharing is caring!