29 jan Stellingen deel 1: schisisteams & pesten

Iedereen is anders en elk persoon heeft dan ook een andere mening. Ik, Bibi, vind het mooi om die verschillende meningen met elkaar te vergelijken en dingen te leren door iets vanuit een ander oogpunt te zien. Ik was ontzettend benieuwd naar de mening van mijn vrienden met een hazenlip. Het artikel van vandaag is  dan ook gemaakt in samenwerking met Anne, Claudia, Ruben en Anthea, alle andere schrijvers van onze website.  Wat vinden zij nou van het hebben van een schisis? Hoe zouden zij omgaan met pesten? En wat vinden ze van de schisisteams in Nederland? In het artikel van vandaag geven wij, de schrijvers van www.wijhebbeneenschisis.nl,  antwoord op al deze vragen en op deze manier geven we jullie ook tips!

Veel leesplezier!

Het lijkt mij beter om als ouder zijnde al voor de geboorte van het kind op de hoogte te zijn van het feit dat het kind een schisis heeft.

Anne: Ik denk dat dit niet heel erg veel uitmaakt. Het is natuurlijk altijd fijn als je je kan voorbereiden en wat onderzoek kan doen naar het onderwerp schisis, maar of je het nou van te voren weet of niet; je zult het moeten accepteren.

Claudia: Eens. Ik denk dat het voor ouders fijner is als ze het van te voren weten. Je hoort toch vaak dat ouders schrikken als ze het zien. Als je weet dat je kind een schisis heeft, dan bereid je je er toch een beetje op voor denk ik.  

Ruben: Aan de ene kant is het heel goed, want dan kunnen ouders zich voorbereiden op de lange weg van herstel, maar aan de andere kant geef je ze ook een kans om het eventueel weg te laten halen. Terwijl ieder kind met een schisis toch echt wel kans heeft op een positief en goed leven.

Anthea: Ja, ouders kunnen zich dan voorbereiden en inlezen op wat er gaat komen. Vooral de eerste jaren zijn erg hectisch, dus je in kunnen lezen is geen overbodige luxe. Daarnaast zal het natuurlijk minder schrikken zijn als je het kindje in je armen krijgt.

Bibi:Oneens, omdat ik denk dat de ouder zich dan tijdens de zwangerschap juist meer zorgen gaat maken dan nodig is. Op internet staat veel informatie over schisis en die informatie kan soms voor angsten zorgen. Zo is ook te vinden dat sommige kinderen met een schisis last hebben van hartkwalen. Misschien gaat de ouder zich dan tijdens de zwangerschap daar veel zorgen over maken, terwijl het misschien nergens voor nodig is. Wanneer je bij de geboorte erachter komt, is dat natuurlijk wel schrikken, maar elke ouder komt wel over die schok heen.

 De schisisteams in Nederland moeten blijven bestaan.

Anthea: Ja, zij kunnen het beste coördineren wat er wanneer moet gebeuren. Dit is nodig omdat er voor de behandeling van een schisispatiënt vaak verschillende afdelingen mee moeten werken om tot een goed eindresultaat te komen. Ook zijn er bij een schisis regelmatig nevenafwijkingen die ook op een juiste manier aangepakt moeten worden.

Bibi: Ik ben het volledig met Anthea eens!

Ruben: Zeker mee eens! Het is veel handiger om door het schisisteam behandeld te worden, dan zelf achter alle dokters aan te moeten gaan!

Claudia: Ik vind dat ik altijd goed geholpen ben door de schisisteams, dus hier ben ik het zeker mee eens!

Anne: Hier ben ik zeker mee eens! Hoe meer schisisteams in Nederland, hoe beter. Ik denk dat een connectie met het schisisteam hebben heel erg belangrijk is. Ook denk ik dat het beter is als je schisisteam dichtbij is.

Een schisis hebben is zo erg nog niet

Claudia: Eens en beetje oneens. Aan de ene kant zeg ik eens, want uiteindelijk, als je het voor jezelf geaccepteerd hebt, is het allemaal zo erg nog niet. Het accepteren van het hebben van een schisis voor jezelf is erg moeilijk, dus ik ben het er ook wel een beetje mee oneens.

Ruben: Eens, er bestaan veel ergere dingen  in de wereld dan een schisis.

Bibi: Eens. Het hebben van een hazenlip is zeker niet het einde van de wereld. Er zijn veel ergere dingen in de wereld en ik mag blij zijn dat ik ‘alleen maar’ een hazenlip heb en geen levensbedreigende ziekte. Ik denk alleen wel dat buitenstaanders het hebben van een hazenlip onderschatten. Ze beseffen niet dat geboren worden met een hazenlip betekent dat je veel operaties en beugels krijgt en eventueel ook logopedie. Het hebben van een schisis is niet het einde van de wereld, maar het is zeker niet niks.

Anne: Eens. Een schisis is geen levensbedreigende ziekte. Kinderen met een levensbedreigende ziekte zouden wensen dat ze in plaats van dat een schisis zouden hebben. Echter vind ik niet dat een schisis niks is. De operaties, het onzeker zijn over mijn uiterlijk, de pijn en het uitschelden is niet fijn, maar ik ben blij dat ik de kans heb gekregen om te leven zonder pijn.

Anthea:Eens! Natuurlijk had ik liever geen schisis gehad omdat het toch veel operaties en ziekenhuisbezoeken oplevert, maar het beperkt je vermogen om het leven te leiden wat je zou willen in mijn ogen niet. Zie het als een extra uitdaging, haha!

‘’Er zijn veel ergere dingen in de wereld dan schisis!’’ – Ruben de Man

Ik ben vroeger gepest vanwege mijn schisis.

Ruben: Ja, ik ben vroeger gepest door mijn schisis. Dit kwam doordat mijn sociale vaardigheden niet heel erg sterk waren en doordat ik er nou eenmaal anders uitzag dan andere kinderen.

Anne: Echt gepest? Nee, dat ben ik niet. Ik werd wel uitgescholden. Voldemord was de populairste scheldnaam. Ook in de tweede klas van de middelbare school werd ik veel uitgescholden. Er werd over mij geroddeld, ik werd uitgescholden, en er is zelfs een keer geweest dat er spullen van mij zijn afgepakt. Ik had gewoon echt pech met de klas waar ik in terecht was gekomen. Gelukkig had ik altijd mijn vrienden en familie die achter mij stonden.

Anthea: Ja, maar dat heeft niet langer dan een maandje geduurd. Hier herinner ik me niet veel van. Ik was ongeveer 8 jaar.

Claudia: Ja, op de basisschool ben ik erg gepest vanwege mijn schisis. Dit raakte mij heel erg. Vanaf de middelbare school ben ik ook nog gepest, maar ik had het voor mezelf een plekje gegeven en dus trok ik me er minder van aan.

Bibi: Op de basisschool ben ik nooit gepest of uitgescholden. Op de middelbare school ben ik naar mijn mening ook nooit echt ‘gepest’, maar ik heb wel vervelende opmerkingen te horen gekregen en die opmerkingen krijg ik nu soms nog te horen van vreemdelingen op school. Te denken valt aan sarcastische opmerkingen zoals: ‘Wat heb je een mooie neus!’. Soms praten mensen die ik niet ken me op een nasale toon na of word ik op de fiets nageroepen, maar dat is gelukkig de laatste tijd amper meer  gebeurt. Ik heb gelukkig geleerd met dit soort situaties goed om te gaan en me er niet te veel van aan te trekken. Echt gepest ben ik dus nooit.

‘’Zowel op de basisschool als op de middelbare school ben ik gepest. Op de middelbare school heb ik het een plekje kunnen geven en dus trok ik me er toen minder van aan!’’ – Claudia Vermeulen

De beste oplossing tegen pesten is naar een docent(e) gaan.

Bibi:Ik denk dat dit erg verschilt per situatie. Als je een goede klik hebt met een bepaalde docent(e), denk ik dat het zeker een idee is om naar deze docent(e) toe te gaan en je verhaal te doen. Ik zie het niet als klikken, maar als een vorm van voor jezelf opkomen. Wanneer je niet precies weet wat je moet doen, dan kan een docent(e) je daar altijd bij helpen. Zelf heb ik dat ook ooit gedaan toen ik op school werd nagedaan. Ik ben achteraf ontzettend blij dat ik dit gedaan heb, want daarna is het gestopt.

Claudia: Het ligt er totaal aan hoe je docent is. Ik vind altijd wel dat je het de docent moet vertellen, want sommige docenten doen er echt iets aan. Ik heb er helaas nooit echt wat aan gehad.

Anne: Ik zou eerst het risico nemen om zelf tegen de pesters te zeggen dat ze er mee op moeten houden.

Ruben:Eens! Ik heb dit op de middelbare school ook gedaan en die docenten zijn er heel goed mee omgegaan!

Anthea: Ik denk dat dat op iedere school en in iedere ‘sociale kring’ anders is. Bij mij, op een kleine basisschool, heeft het gewerkt. Ik zou alleen niet durven zeggen dat dit altijd de juiste aanpak is. Dat weet ik niet. Ik denk dat het probleem pesten te gecompliceerd ligt om een strak omlijnd antwoord daarop te kunnen geven.

De beste oplossing tegen pesten is negeren.

Anthea: Soms wel ja. Als je niet reageert is de lol er vaak al snel van af voor de pesters.

Ruben: Deels wel, dan laat je zien dat je er niks om geeft, maar aan de andere kant heb ik ook wel zoiets dat je het dan voor jezelf misschien alleen maar opkropt. Dan vind ik naar de leraar gaan een betere optie!

Claudia: Eens. Ik weet niet of het de beste oplossing is, maar het is een oplossing. Als degene die pest wordt genegeerd, dan heeft hij/zij misschien zoiets van ‘’laat maar dan’’. Helaas zijn er ook genoeg pesters die er dan nog steeds mee doorgaan.

Bibi: Wanneer mensen meerdere keren vervelende dingen tegen je zeggen of je nadoen, denk ik dat het beter is om actie te ondernemen en er wat van te zeggen, maar wanneer een vreemdeling het slechts 1 of 2 keer doet zou ik het gewoon negeren. Het ligt er denk ik echt aan hoe jij je erbij voelt: als negeren je een sterk gevoel geeft, moet je dat vooral doen, maar als je door negeren je gevoelens opkropt, kan je  beter iets anders doen.

Anne: Pesters zeggen dingen zonder na te denken en ze willen een reactie terugkrijgen. Daarom vind ik dat negeren wel een goede oplossing is, maar als het blijft doorgaan zou ik wel actie ondernemen.

De beste oplossing tegen pesten is geweld.

Ruben:Oneens. Geweld lost niks op.

Claudia:Zeker niet. Hoe graag je soms ook geweld zou willen gebruiken, het lost echt niks op!

Anne: Nee, hier ben ik het niet mee eens. Ik hoor weleens mensen zeggen dat ze hun pesters 1 keer een harde klap hebben gegeven en dat ze zo bewijzen dat er niet met ze te sollen valt. Ik denk dat dit verkeerd is en ik denk dat agressiviteit niks oplost. De kans is groot dat de boel escaleert.

Anthea: Nee, geweld is nooit de oplossing. Wel ben ik van mening dat als zij jou beginnen te slaan, je jezelf mag verdedigen en ook best wat rake klappen uit mag delen.

Bibi:Oneens, maar ik ben het eens met Anthea. Als zij geweld tegen jou gebruiken, mag je je wel verdedigen.

‘’Geweld is nooit de oplossing tegen pesten, maar als pesters jou beginnen te slaan, mag je jezelf wel verdedigen!’’ – Anthea den Dulk

P.s. Ben jij ook zo benieuwd naar de meningen van ons over operaties, beugels, logopedie en de bijdrage hiervan aan een positief zelfbeeld? Houd onze website dan goed in de gaten!

Bedankt voor het lezen!

Sharing is caring!