Mijn leven startte met een verrassing. Op 20 augustus 1983 kwam ik ter wereld met een lip-kaakspleet. Mijn ouders waren natuurlijk geschrokken, want ze wisten niet precies wat hen te wachten stond. Gelukkig kregen ze meteen veel steun van familie, vrienden en onze huisarts, die hen geruststelde met de woorden: “Kijk naar haar prachtige blauwe ogen.”

Operaties

In de loop der jaren heb ik meerdere operaties ondergaan om mijn schisis te corrigeren. Als baby, kind, puber en volwassene ging ik verschillende keren onder het mes. Hoewel deze operaties spannend en emotioneel beladen waren, hebben ze mij ook veel moed gegeven. Ik werd na elke operatie weer iets meer zeker van mijn uiterlijk. Mijn ouders en ik vormden een team; zij stonden altijd naast me. Het voelde als een drie-eenheid tegen al die stomme operaties.
Binnen het schisisteam van het UMCG Groningen is er veel expertise op alle vlakken van de behandeling. Dit heb ik altijd als zeer prettig ervaren.

Pesten

Natuurlijk kreeg ik als kind weleens vervelende reacties van anderen. Sommige kinderen wisten niet goed hoe ze moesten reageren op mijn schisis, wat soms leidde tot onhandige of kwetsende opmerkingen, maar ik heb geleerd om hiermee om te gaan. Mijn ouders zeiden dan altijd: “Gebruik humor en zelfvertrouwen als je kracht om te reageren op het pestgedrag”. Dit werkte! Het maakte me steeds meer zeker van mezelf in de omgang met anderen.

Tot op heden pas ik dit nog steeds toe: Het leven kan soms lastig zijn, maar met een positieve instelling en de juiste mensen om je heen, kun je in veel situaties juist handelen. Overigens heb ik gelukkig niet in vele mate met pestgedrag te maken gehad. Ik had een fijne jeugd met veel vriendinnen en een leuke (basis)schooltijd. Je bent wie je bent en dat is goed. Ik leefde en leef dan ook niet met het idee dat ik een schisis heb. Ik ben gewoon Teats!

Steun en liefde van mijn familie

Als jongste in een gezin met een broer en een zus, werd ik overladen met liefde en vertrouwen. Mijn ouders gaven me altijd het gevoel dat ik bijzonder was, ongeacht hoe ik eruitzag!
Mijn broer en zus waren er altijd om me op te vrolijken en te steunen. De warmte en liefde binnen ons gezin is iets, wat ik nooit zal vergeten. Ik besef me nu ik zelf drie kleine kinderen heb, meer dan ooit hoe belangrijk een liefdevolle basis is. Dit staat in eerste instantie los van ‘het leven met een gezichtsafwijking’, maar heeft me wel veel weerbaarheid gegeven.

Boodschap

Aan iedereen die met een schisis geboren is of aan ouders van een kind met een schisis, wil ik het volgende meegeven: Het is een bijzondere reis, maar je staat er niet alleen voor. Zoek steun bij je dierbaren en professionals die je kunnen helpen. Omring jezelf met mensen die je accepteren zoals je bent en je waarderen om wie je bent.
Gebruik humor en zelfvertrouwen als je kracht. Je bent prachtig!