De afgelopen tijd heb ik voornamelijk blogs geschreven met voor mijzelf en misschien ook voor andere een emotionele lading. Blogs waarmee ik mezelf maar ook andere lezers misschien heb geraakt. Ik moet dan ook eerlijk bekennen dat dit goed was voor een laatste stuk verwerking. Dus bedankt voor het lezen en de reacties op mijn vorige blog. 

Door de vorige blog van Bibi van de Loo – 6 typische schisis ervaringen uit mijn kindertijd,  werd ik geïnspireerd om op een andere manier naar mijn schisis te kijken. Ik ging nadenken of ik dezelfde ervaringen herkende maar begon ook op een positieve manier naar mijn eigen schisiservaringen te kijken. En zo kwam ik op een eigen lijstje met positieve en soms grappige schisiservaringen.

Cadeautjes na het prikken.

Als klein meisje kwam ik door mijn schisis natuurlijk vaak in het ziekenhuis voor operaties. Ik werd behandeld in het Vu in Amsterdam. Vaak verbleef ik voor een operatie wel een aantal dagen in het ziekenhuis en het was dan ook vaak vaste prik om geprikt te worden die dagen.  Na afloop van het prikken mocht ik dan altijd een klein cadeautje uitzoeken om de pijn wat te verzachten. Zo gebeurde het ook een keer dat het prikken niet goed was gegaan en het overnieuw moest. Jullie raden het al, toen mocht ik zelfs 2 cadeautjes uitzoeken. 

Iedereen in het ziekenhuis probeert je bezoek zo prettig mogelijk te maken. 

Natuurlijk zijn alle operaties die je meemaakt op jonge leeftijd geen pretje. Vooral de narcose, de misselijkheid en pijn na afloop van een operatie vond ik vreselijk. Ik en mijn ouders hebben dan ook heel wat tranen gelaten in het ziekenhuis. Maar echt heel erg waren die dagen in het ziekenhuis nou ook weer niet. Het schisisteam en iedereen daaromheen is altijd heel erg lief en behulpzaam. Mijn moeder mocht tijdens deze meerdaagse bezoeken altijd bij me slapen, en mijn vader kwam iedere dag ook gewoon weer op bezoek. Ook hadden ze in het ziekenhuis een speelkamer waar je kon spelen of een spelletje kon doen. Op deze manier is een ziekenhuisbezoek best dragelijk.

Lotgenoten contact.

Als je geboren wordt met een schisis maak je als kind maar ook als jong volwassenen veel mee. Je gaat vaak ziekenhuis in en ziekenhuis uit, en mist hierdoor school. Je wordt je op jonge leeftijd bewust van het feit dat je ‘anders’ bent dan de andere mensen, en in mijn geval voelde dat ook zo. Ik vroeg me dan ook vaak af hoe andere jongeren met een schisis dat zouden hebben, en ging op zoek naar lotgenoten contact. 

Via een facebookgroep kwam ik in contact met lotgenoten, meiden en jongens die net als ik een schisis hadden. Met hun had ik vaak via msn veel contact over het hebben van een schisis. Op de 1 of andere manier praat het gemakkelijk als je iets gemeenschappelijks hebt met elkaar. Hierdoor begrijp goed hoe de ander zich voelt als het gaat om bijv. pesten, operaties en het opbouwen van vriendschappen/ contacten. 

Via deze weg leerde ik Melissa kennen. Wat begon als het uitwisselen van ervaringen rondom het hebben van een schisis, groeide uit tot een online vriendschap. Een vriendschap die mij heel lang, heel dierbaar is geweest, want bij haar kon ik alles kwijt.

En ook nu is het contact met lotgenoten weer onderdeel van mijn leven. Want ik maak onderdeel uit van het blogteam. Ik kan dan ook niet wachten tot ik Bibi, Anne en Ruben in oktober in het echt ga ontmoeten.

Je kunt jezelf en je schisis altijd gebruiken als materiaal voor werkstukken, spreekbeurten enz.

Door zo’n schisis zie je er natuurlijk anders uit dan ‘normale’ mensen en dat roept vragen op. Naast gewoon een korte uitleg over wat een schisis is, heb ik er in mijn schooltijd (basisschool, middelbare school en beroepsopleiding) heel wat spreekbeurten, presentaties en werkstukken over gemaakt. Ik moet toegeven dat dit vaak wel met de nodige bibbers gebeurde want spreekbeurten en presentaties geven voor de klas was zeg maar niet mijn ding. Ik was dan ook altijd blij als zo’n spreekbeurt of presentatie voor bij was. Vaak kreeg ik voor de moed om het over mezelf en mijn schisis te hebben een puntje extra. Nu ik er zo op terugkijk is mijn schisis dus best handig geweest, ik had altijd een onderwerp om het over te hebben haha. 

De nodige zelfspot is mij niet onbekend. 

Slechte grappen maken en zelfspot over mijn schisis is mij niet vreemd, je moet er soms ook maar gewoon om lachen anders wordt het echt vervelend. Zo was ik het gedrag van een pestkop ooit zo zat dat ik hem vertelde dat die schisis echt heel besmettelijk was. Deze pestkop wist niet meer wat hij zeggen moest, 1 punt voor mij haha. 

Ook komt het wel eens voor dat iemand per ongeluk tegen mijn neus stoot, ik reageer dan vaak met  heb je me neus nu wel recht geslagen. Vaak wordt daar wel om gelachen en haal je ongemak weg. 

Ook moet ik eerlijk bekennen dat ik al die vragen soms best zat was. Zeker als de vragen niet oprecht maar wat vervelender bedoeld waren. Zo heb ik op de vraag hoe mijn neus zo scheef was de boel wel eens flink verdraaid tot een sensatie verhaal. Ik vertelde dat ik op de fiets aan het rijden was, niet oplette en volop tegen een lantaarnpaal reed. Het bloedde zogenaamd natuurlijk als een rund, en mijn neus was hierdoor scheef komen te staan en kon niet meer rechtgezet worden. De reactie van de ander was onbetaalbaar en dat is ook wel eens leuk.

Je bent uniek en groeit uit tot een sterk persoon. 

Het is vreselijk cliché maar ik denk dat vele van jullie het wel herkennen. Je schisis maakt je uniek en onderscheid je van ander mensen. Vroeger vond ik dat heel erg lastig, en had het hebben van een schisis veel emotionele lading. Vandaag ben ik er alleen maar trots op, het heeft mij echt gevormd tot wie ik ben en mij zoveel sterker gemaakt. Zelfvertrouwen en trots op mezelf zijn voel ik steeds meer. En het schrijven van deze en andere blogs voor de website zorgt er ook nog eens voor dat ik mijn ervaringen met andere mensen mag delen hoe mooi is dat?

Herken jij je in deze leuke en grappige schisiservaringen? Of heb jezelf andere leuke, grappige of misschien minder leuke ervaringen meegemaakt laat het ons weten. Wij zijn erg benieuwd naar jullie ervaringen en staan altijd open voor vragen of om jullie te helpen. Laat dus vooral een reactie achter als je wilt!